Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Sójka

Protokolant: st.sekr.sądowy Monika Ćwiek

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Roberta Jagusiaka

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015 roku

sprawy M. W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a § 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 17 listopada 2014 roku sygn. akt II K 774/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że wymierzony w pkt II wobec oskarżonego M. W. środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym orzeka na okres 5 (pięciu) lat;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonego M. W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 20 (dwadzieścia) złotych tytułem wydatków za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IXKa84)15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 17 listopada 2014r. uznał oskarżonego M. W. za winnego tego, że w dniu 10 sierpnia 2014r. w K. znajdując się w stanie nietrzeźwości i mając I -0.90mg/dm ³ , II – 0.96 mg/dm ³ , III- 1.01 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu , prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki H. (...) o nr rej. (...), będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego znajdując się w stanie nietrzeźwości przez Sąd Rejonowy w Kielcach w sprawie sygn.. (...))10 stanowiącego przestępstwo z art. 178a§4kk i za to na podstawie art. 178a§4kk wymierza mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności . Na podstawie art. 42§2kk w zw. z art. 43§1kk orzekł względem oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat. Na podstawie art. 49 §2kk orzekł od oskarżonego M. W. świadczenie pieniężne w kwocie 600 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej . Na podstawie art. 63§1kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach 10 sierpnia 2014r. i 11 sierpnia 2014r. uznając, karę pozbawienia wolności za wykonaną co do 2 dni . Na podstawie art. 627kpk zasądził od oskarżonego M. W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 130 zł tytułem kosztów procesu , w tym 60 zł tytułem opłaty od kary pozbawienia wolności.

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator , który zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego i na podstawie art. 438 pkt.4kpk zarzucił rozstrzygnięciu rażącą niewspółmierność kary orzeczonej wobec oskarżonego M. W. w rozmiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności , zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat oraz niepodanie wyroku do publicznej wiadomości wynikającą z niedostatecznego uwzględnienia winy sprawcy i stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu przejawiającego się w sposobie działania tj. w wysokim stężeniu alkoholu niemal czterokrotnie przekraczającym dolną granicę stanu nietrzeźwości , kierowanie pojazdem w centrum miasta w godzinach dopołudniowych , a zatem w okresie wzmożonego natężenia ruchu drogowego , nie posiadając uprawnień do kierowania pojazdami , lekceważącej postawie wobec obowiązującego prawa co ostatecznie doprowadziło do wymierzenia oskarżonemu kary nie odpowiadającej jej prewencyjnym i wychowawczym celom i nie uwzględniającej ustawowych dyrektyw wymiaru kary , a przez to w sposób niewłaściwy kształtujący świadomość prawną społeczeństwa .

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego M. W. kary 5 miesięcy pozbawienia wolności , zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat, podanie wyroku do publicznej wiadomości przez ogłoszenie na tablicy ogłoszeń we właściwym urzędzie gminy oraz utrzymanie wyroku w pozostałej części .

Na rozprawie odwoławczej prokurator zmodyfikował zarzut oraz wniosek końcowy , w ten sposób , że zarzucił rażącą niewspółmierność środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym , tak jak opisane w apelacji i wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez podwyższenie tegoż środka karnego do 5 lat , w pozostałym zakresie nie podtrzymując apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja prokuratora w kształcie zmodyfikowanym na rozprawie odwoławczej zasługuje na uwzględnienie .

Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazuje , iż Sąd orzekający w sposób prawidłowy przeprowadził postępowanie dowodowe , zgromadzone dowody poddał pełnej i wszechstronnej analizie , wyciągając z nich trafne wnioski co do winy oskarżonego. Powyższe okoliczności nie były zresztą kwestionowane przez żadną ze stron postępowania, dlatego za zbędne uznać należy szersze odniesienie się do powyższego .

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd Rejonowy rozstrzygając w przedmiocie kary wymierzonej oskarżonemu wziął pod uwagę stopień winy, znaczną społeczną szkodliwość czynu zarzucanego M. W. , uwzględnił również okoliczności łagodzące oraz obciążające. Wymierzając karę 3 miesięcy pozbawienia wolności uwzględniono ilość alkoholu , która znajdowała się w organizmie oskarżonego . Niewątpliwie oskarżony kierując pojazdem w takim stanie stwarzał poważne i realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego . Nadto w sprawie nie występowały żadne szczególne okoliczności , które mogłyby w jakikolwiek sposób usprawiedliwiać fakt, że oskarżony zdecydował się na jazdę samochodem. Stwierdzić należy, że kara 3 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego. Sam M. W. o taki wymiar kary wnosił .

Odnosząc się natomiast do orzeczonego wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów , stwierdzić należy, że w świetle ujawnionych w sprawie okoliczności, jego wysokość w zaskarżonym wyroku jawi się jako rażąco łagodna.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że oskarżony M. W. , będąc w stanie nietrzeźwości prowadził samochód osobowy , przy czym stężenie alkoholu w jego organizmie czterokrotnie przekraczało ustawowy próg . Podstawowym celem środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych jest faktyczne i czasowe wyeliminowanie z ruchu drogowego jako kierowców tych osób, które prowadząc pojazd mechaniczny dopuściły się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji . Przy czym wysokość zakazu zależy od stopnia społecznej szkodliwości czynu, a okolicznością niewątpliwie najistotniejszą przy jego ocenie jest stopień nietrzeźwości sprawcy . W niniejszym przypadku u M. W. stwierdzono stan nietrzeźwości , który ponad czterokrotnie przekraczał ustawowy próg . Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony kierując samochodem w takim stanie stwarzał poważne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Przy czym zwrócić uwagę należy , iż duże zagrożenie wynikało również z faktu , iż oskarżony prowadził pojazd w centrum miasta , w godzinach dopołudniowych przy znacznym natężeniu ruchu . Wobec powyższego , skoro oskarżony naruszył jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a mianowicie zasadę bezwzględnej trzeźwości , a nadto swoim zachowaniem wykazał, iż jest kierowcą nieodpowiedzialnym , należało go z tego ruchu wyeliminować na odpowiednio długi czas. Należy zauważyć także, iż M. W. był karany za podobne przestępstwo w sprawie (...))10 i tam również orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 2 lat . Sąd Okręgowy na podstawie wskazanych wyżej okoliczności uznał, iż należy podwyższyć orzeczony wobec M. W. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym do 5 lat. Tak orzeczony środek karny wpłynie na oskarżonego wychowawczo, a nadto pozwoli mu na przemyślenie swojego dotychczasowego postępowania.

Mając na uwadze powyższe argumenty Sąd Okręgowy na podstawie art. 437§1kpk orzekł jak w wyroku.

O wydatkach za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 635kpk.

SSO Krzysztof Sójka