Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX Ka 1235/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Kielcach z 2013-10-22

Sygn. akt IX Ka 1235/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach, IX Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Sójka

Protokolant: st.sekr.sądowy Anna Niebudek

przy udziale oskarżyciela publicznego Urzędu Skarbowego w S.

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2013 r.

sprawy M. S.

oskarżonego o wykroczenie z art.57 § 1 kks

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Starachowicach

z dnia 10 czerwca 2013r. sygn. akt II W 378/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w całości w ten sposób, że:

1.  w ramach czynów zarzucanych oskarżonemu aktem oskarżenia uznaje go za winnego tego, że będąc podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie od maja 2011 r. do stycznia 2013 r. uporczywie nie wpłacał w ustawowym terminie należnego, zadeklarowanego podatku od towarów i usług za okresy od kwietnia do czerwca, sierpień i grudzień 2011 r., luty, marzec, maj, lipiec, listopad i grudzień 2012 r. w łącznej kwocie 41.613,00 złotych oraz zadeklarowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. na rachunek Urzędu Skarbowego w S. naruszając tym samym przepisy art. 103 ust. 1 ustawy z 11.03.2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) oraz art. 45 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 51 poz. 307 z 2010 r. z późn. zm.)

tj. wykroczenia z art. 57 § 1 kks i za to na podstawie tegoż przepisu w zw. z art. 48 § 1 i 4 kks wymierza mu karę grzywny w kwocie 1.000 (jeden tysiąc) złotych;

2.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłaty za obie instancje;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 20 (dwadzieścia) złotych wydatków za postępowanie odwoławcze, zaś kwotę wydatków za postępowanie przed Sądem Rejonowym ustala na 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

IX Ka 1235/13

UZASADNIENIE

M. S. oskarżony został o to, że:

I.  będąc podatnikiem podatku od towarów i usług uporczywie nie wpłacał
w ustawowym terminie w okresie od maja 2011r. do stycznia 2013r. należnego, zadeklarowanego podatku od towarów i usług za okres: od kwietnia do czerwca, sierpień i grudzień 2011r., luty, marzec, maj, lipiec, listopad i grudzień 2012r. w łącznej kwocie 41613,00 zł, na rachunek Urzędu Skarbowego w S., czym naruszył art. 103 ust.
1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług
(tj. Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks

II.  będąc podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych uporczywie nie wpłacał w ustawowym terminie w okresie od stycznia do kwietnia 2012r. należnego, zadeklarowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011r. w kwocie 9194,00 zł na rachunek Urzędu Skarbowego w S., czym naruszył art. 45 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznym (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.)

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks

Sąd Rejonowy w Starachowicach wyrokiem z dnia 10 czerwca 2013r.
w sprawie sygn. akt II K 378/13 orzekł:

1.  M. S. uznał za winnego popełnienia zarzuconych mu aktem oskarżenia w punktach I i II stanowiących wykroczenia skarbowe i na podstawie art. 57 § 1 kks w związku z art. 47 § 1 kks i art. 48 § 1 i 4 kks, art. 50 § 1 kks wymierzył mu łącznie karę grzywny w wysokości 1.000,00 złotych;

2.  zasądził od M. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200,00 złotych tytułem kosztów postępowania, w tym, kwotę 100,00 złotych tytułem opłaty.

Apelację od wyroku tego w całości na swoją korzyść wniósł sam oskarżony M. S. zarzucając:

- naruszenie prawa materialnego a mianowicie przepisu art. 57 § 1 kks poprzez jego błędną wykładnię

oraz

- dyskryminację go jako niesolidnego podatnika celowo uchylającego się od płacenia podatków poprzez nieuwzględnienie jego wyjaśnień oraz w całości przychylenie się do oskarżenia organu podatkowego.

W konkluzji oskarżony wniósł o uchylenie wyroku w całości i zwolnienie go od kosztów sądowych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja oskarżonego M. S., o ile podnosi zarzut obrazy prawa materialnego a to art. 57 § 1 kks poprzez wskazywanie, że w jego zachowaniu brak było znamienia „uporczywości w nie wpłacaniu w terminie podatków” nie zasługuje na uwzględnienie.

Oskarżony w uzasadnieniu apelacji w tym zakresie powołuje się na komentarz G. Ł. oraz glosy krytyczne do postanowienia SN z dnia 27 marca 2003r. I KZP 2/03.

Sąd odwoławczy nie podziela w żadnym zakresie tych argumentów i uznaje za w pełni słuszne stanowisko wyrażone przez Sąd orzekający w treści uzasadnienia wyroku oparte na komentarzu T. G..

Na gruncie obowiązku podatkowego można wykorzystać dorobek doktryny
i orzecznictwa i uznać, że nie może być usprawiedliwiające opóźnienie
w regulowaniu podatku niezgromadzenie przez podatnika na czas środków finansowych na pokrycie podatku w terminie. Chodzi tutaj o brak środków na sam podatek, który reguluje się „od czegoś” (dochód, czynność gospodarcza itd.)
w sytuacji gdy istniały środki finansowe na transakcję, zdarzenie gospodarcze, które jest podstawą opodatkowania. Zła wola podatnika polega tu na tym, że gromadzi on środki na same czynności podlegające opodatkowaniu, a nie interesuje się potrzebą ich posiadania także na podatek od tych czynności, ani nie podejmuje prób skorzystania z dopuszczalnych ulg przy czasowym braku środków np. z rozłożenia podatku na raty czy odroczenia jego płatności.

Sąd Rejonowy słusznie wskazuje na powyższe elementy które jego zdaniem przemawiały za uznaniem działania (zaniechania) oskarżonego jako uporczywego
w rozumieniu przepisu art. 57 § 1 kks.

Nie ulega również żadnej wątpliwości w świetle ustaleń Sądu orzekającego, że oskarżony w sposób długotrwały, a nawet permanentny uchybiał terminom płatności podatków, co jednoznacznie przemawia za przyjęciem jego sprawstwa wykroczenia
z art. 57 § 1 kks.

Trafnie Sąd orzekający uznał, że nie ma żadnych podstaw do zastosowania wobec oskarżonego instytucji odstąpienia od wymierzenia kary (art. 57 § 2 kks) skoro należny, zaległy podatek, odpowiednio od towarów i usług oraz podatek dochodowy uregulował on w dniach 17 czerwca 2013r. oraz 1 lipca 2013r. a więc niewątpliwie już po wszczęciu postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe określone w art. 57 § 1 kkw (dochodzenie wszczęte zostało w dniu 31 stycznia 2013r. k. 10 akt sprawy).

Wyjaśnienia oskarżonego złożone w sprawie, co prawda nie do końca zostały właściwie omówione przez Sąd orzekający skoro Sąd stwierdza w uzasadnieniu, że są one w całości wiarygodne i w ich treści przyznaje się on do winy (k. 38). W dalszej części uzasadnienia Sąd stwierdza bowiem, że „nie sposób zgodzić się z taką argumentacją, która ewentualnie wg oskarżonego miałaby eskulpować go od winy.
W istocie to oskarżony przyznał obiektywny fakt nie wpłacania podatków w terminie, ale stanowczo twierdził, że w jego zachowaniu nie było elementów „uporczywości”,
a tym samym kwestionował i nadal kwestionuje swoją winę, co wynika wprost z treści jego apelacji. Nie jest więc zasadnym przyjęcie przez Sąd orzekający, że oskarżony przyznał się do winy, a jego wyjaśnienia są wiarygodne. Taka ocena jest niewątpliwie sprzeczna z zasadami oceny dowodów – art. 7 kpk jednakże w niniejszej sprawie obraza tego przepisu nie miała żadnego wpływu na treść orzeczenia w rozumieniu art. 438 pkt 2 kpk.

W treści uzasadnienia apelacji oskarżony porusza problem prawidłowości sformułowania zarzutów aktu oskarżenia bezkrytycznie przyjętych przez Sąd orzekający. Odnosi się to przede wszystkim do czynu opisanego w pkt 2 aktu oskarżenia.

Na marginesie Sąd Okręgowy zwraca uwagę na niewłaściwe określenia używane wobec oskarżonego którego Sąd ten błędnie określa jako obwinionego. Zgodnie z treścią art. 113 § 1 kks w postępowaniu w sprawach o przestępstwo skarbowe i wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania karnego, jeżeli przepisy kks nie stanowią inaczej. Na gruncie kpk jak
i kks nie jest znane pojęcie „obwiniony”. Nawet w przypadku wykroczenia skarbowego prowadzi się dochodzenie a jego konsekwencją może być akt oskarżenia, a nie wniosek o ukaranie tak jak na gruncie kodeksu postępowania
w sprawach o wykroczenia
(patrz art. 331 § 1 kpk w zw. z art. 325a § 1 i 2 kpk zastosowane odpowiednio na gruncie kks.).

Kolejne uchybienie Sądu orzekającego związane z powyższą kwestią odnosi się do określenia kosztów postępowania w sprawie. Skoro stosuje się przepisy kpk
a w tym art. 627 kpk i pozostałe z rozdziału 70 kpk to jest oczywistym, że Sąd nie miał podstaw do określenia zryczałtowanej kwoty 100 zł kosztów postępowania którą obciążył oskarżonego, a prawidłowo winien je określić w kwocie 90 złotych (2 x ryczałt po 20 zł oraz dane o karalności 50zł).

Na gruncie prawa materialnego stwierdzić należy, że Sąd orzekający niezasadnie za aktem oskarżenia uznał, iż oskarżony popełnił dwa odrębne wykroczenia skarbowe z art. 57 § 1 kks, a w konsekwencji tego stosowanie przepisu art. 50 § 1 kks. Przepis art. 57 § 1 kks mówi o nie wpłacaniu w terminie podatku bez różnicowania o jaki podatek chodzi. Skoro więc oskarżony tak jak to ma miejsce
w przedmiotowej sprawie uporczywie nie wpłacał w terminie podatku od towarów
i usług oraz podatku dochodowego w zbliżonym przedziale czasowym nie było żadnych podstaw do przypisania mu sprawstwa dwóch odrębnych czynów z art. 57 § 1 kks.

Sąd Okręgowy z urzędu dokonał więc modyfikacji czynu przypisanego oskarżonemu i nie jest to w żadnym razie działanie na niekorzyść oskarżonego.

Kara grzywny nie razi swoją surowością w rozumieniu przepisu art. 438 pkt 4 kpk i jest w zasadzie karą minimalną jaką przewiduje przepis art. 57 § 1 kks w zw.
z art. 48 § 1 kks.

Reasumując powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 437 § 1 kpk oraz art. 634 kpk orzekł jak w sentencji.

/SSO Krzysztof Sójka/

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Pęczek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Kielach
Osoba, która wytworzyła informację:  Krzysztof Sójka
Data wytworzenia informacji: