Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lipca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Adam Zarzycki (spr.)

Sędziowie: SO Wojciech Arczyński

SO Tomasz Nowak

Protokolant: st.sekr.sądowy Dorota Ziółkowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach J. K.

po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2013 roku

sprawy M. D. (1)

oskarżonego o przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 13 listopada 2012 roku sygn. akt XII K 125/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej 1 (jednego) roku pozbawienia wolności warunkowo mu zawiesza na okres próby 5 (pięć) lat;

2.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 3 k.k. zobowiązuje oskarżonego w okresie próby do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie małoletnich dzieci K. i M. D. (2);

3.  na podstawie art. 73 § 1 k.k. w okresie próby oddaje oskarżonego pod dozór kuratora;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat K. K. (2) kwotę 723,24 (siedemset dwadzieścia trzy 24/100) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.

IX Ka 284/13 Uzasadnienie

M. D. (1) oskarżony był o to , że :

I . w okresie od 15 stycznia 2007 r. do 12 lipca 2009 r. w Przyjmie gmina M. uporczywie uchylał się od wykonywania ciążącego na nim z mocy ustawy i orzeczenia sądu obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie dzieci - K. i M. rodzeństwa D. , przez co naraził ich na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1 kk ,

II . w okresie od 5 lutego 2010 r. do czerwca 2011 r. w Przyjmie gmina M. uporczywie uchylał się od wykonywania ciążącego na nim z mocy ustawy i orzeczenia sądu obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie dzieci - K. i M. rodzeństwa D. , przez co naraził ich na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych , przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności orzeczonej na umyślne przestępstwo podobne na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach o sygn. XII K 1182/07 za przestępstwo z art. 209 § 1 kk , którą to karę odbywał od 13 lipca 2009 r. do 4 lutego 2012 r. ,

tj. o czyn z art. 209 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk .

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 13 listopada 2012 r. w sprawie XII K 125/12 orzekł co następuje :

I . oskarżonego M. D. (1) uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt I stanowiącego przestępstwo z art. 209 § 1 kk i za ten czyn na podstawie art. 209 § 1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności ,

II . oskarżonego M. D. (1) uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt I stanowiącego przestępstwo z art. 209 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za ten czyn na podstawie art. 209 § 1 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

III . na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk orzeczone wobec M. D. (1) w pkt I i II wyroku kary pozbawienia wolności połączył i wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności ,

IV . na podstawie art. 29 ust. 1 Ustawy z dnia 26.05.1982 r. Prawo o adwokaturze ( Dz. U. Nr 16 z 2002 r. , poz. 124 ze zm. ) w zw. z § 19 i 14 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. Nr 163 , poz. 1348 ze zm. ) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. K. (2) kwotę 439,20 zł , w ty, 23 % stawki VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej M. D. (1) z urzędu ,

V . na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił M. D. (1) w całości od zapłaty kosztów sądowych , którymi obciążył Skarb Państwa .

Powyższy wyrok zaskarżony został przez oskarżonego oraz jego obrońcę z urzędu . Oskarżony we własnoręcznie sporządzonej apelacji jak wynika z jej treści zarzucił temu wyrokowi rażącą niewspółmierność orzeczonej kary przez wymierzenie mu kary bezwzględnej pozbawienia wolności , podnosząc iż orzeczenie takiej kary nie pozwoli mu utrzymać nowej rodziny , która także znajduje się w trudnej sytuacji materialnej oraz łożyć alimentów na rzecz dzieci . Podnosząc ten zarzut oskarżony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i warunkowe zawieszenie orzeczonej kary na okres próby .

Obrońca oskarżonego w swojej apelacji na podstawie art. 438 pkt 4 kpk zarzucił temu wyrokowi rażącą niewspółmierność kary przez orzeczenie kar jednostkowych pozbawienia wolności za przypisane mu przestępstwa oraz kary łącznej pozbawienia wolności zamiast orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat poprzez przecenienie okoliczności obciążających , motywu działania , zamiaru , rozmiaru cierpień jakich doznały dzieci oskarżonego , zaś nie wzięcie po uwagę obecnej ustabilizowanej sytuacji życiowej oskarżonego , faktu podjęcia przez oskarżonego stałej pracy ( własna działalność gospodarcza) z której uzyskuje stały dochód , który pozwala mu na zapewnienie bytu swojej nowej rodzinie jak też uregulowanie zobowiązań alimentacyjnych wobec dzieci z pierwszego małżeństwa jak też niedocenienie warunków osobistych oskarżonego , nienaganną opinię o oskarżonym obecnej partnerki oskarżonego , konieczność dalszego łożenia na utrzymanie wszystkich dzieci , brak możliwości zarobkowania w celu zapewnienia bytu dzieciom przez oskarżonego podczas przebywania w więzieniu - co w konsekwencji doprowadziło do wymierzenia mu kary nie odpowiadającej celom w zakresie prewencji indywidualnej .

Podnosząc ten zarzut obrońca oskarżonego wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez wymierzenie oskarżonemu kar jednostkowych w rozmiarze odpowiednio 6 miesięcy pozbawienia wolności i 8 miesięcy pozbawienia wolności za przypisane oskarżonemu czyny jednostkowe a w konsekwencji orzeczenie wobec oskarżonego kary łącznej w rozmiarze 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat ewentualnie o uchylenie tego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania .

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacje oskarżonego i jego obrońcy , zarzucające wyrokowi Sądu I instancji rażącą niewspółmierność orzeczonej kary za przypisane oskarżonemu przestępstwa , zasługują na uwzględnienie . Sąd I instancji wymierzając oskarżonemu karę słusznie podkreślił znaczny stopień zawinienia oskarżonego i społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów . Zgodzić się bowiem należy z oceną Sądu , że oskarżony miał pełną świadomość prawnych konsekwencji swojego zaniechania , skoro był już karany dwukrotnie za przestępstwa z art. 209 § 1 kk . Także podzielić należy ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonego . Z pewnością jest on wysoki , zważywszy na okres niealimentacji i wysokość zadłużenia . Trafnie również Sąd uznał za okoliczność obciążającą uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego za różnego rodzaju przestępstwa , w tym dwukrotnie za przestępstwo z art. 209 § 1 kk . Całkowicie również sąd odwoławczy akceptuje stanowisko Sądu co wymiaru kar orzeczonych za przypisane oskarżonemu przestępstwa oraz kary łącznej pozbawienia wolności .

Stanowisko Sądu I instancji , że brak jest podstaw do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności , nie jest jednak przekonywujące . Istotnie oskarżony był już dwukrotnie karany za przestępstwa z art. 209 § 1 kk na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania . W obu sprawach zarządzono wykonanie tych kar . Nie można jednak nie zauważyć , że oskarżony ma na utrzymaniu nie tylko dwoje dzieci z poprzedniego związku , ale także dwoje z aktualnego . Sytuacja rodzinna i materialna nowej rodziny oskarżonego także jest trudna . Kara o charakterze izolacyjnym nie poprawi sytuacji obu rodzin . Pozbawienie oskarżonego wolności sytuację tą tylko pogorszy , gdyż oskarżony nadal przez okres pozbawienia wolności nie będzie w stanie łożyć na utrzymanie dzieci z poprzedniego związku i pomóc nowej rodzinie . Należy postawić pytanie czy w interesie społecznym jest dalsze pozbawienie wolności , skoro oskarzony poddany już został resocjalizacji , gdyż zarządzono wobec niego wykonanie uprzednio warunkowo zawieszonych kar pozbawienia wolności , które nadal odbywa . Trzeba dodać , że oskarżony aktualnie ma dobrą opinię , o czym świadczy wywiad środowiskowy przeprowadzony przez kuratora ( k . 333 – 334 ) . Oskarżony ma także zapewnioną pracę po opuszczeniu zakładu karnego ( k . 301 ) . Istnieją więc szanse , że oskarżony w przyszłości nie popełni ponownie przestępstwa i będzie realizował obowiązek alimentacyjny , co zapewni małoletnim uprawnionym zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych . Zostaną więc osiągnięte wobec oskarżonego cele kary wychowawcze i zapobiegawcze . Sąd odwoławczy uznał więc , że zachodzą przesłanki z art. 69 § 1 i 2 kk uzasadniające warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej orzeczonej wobec oskarżonego na maksymalny okres próby wynoszący 5 lat ( art. 70 § 1 pkt 1 kk ) . Jednocześnie za celowe uznał w okresie próby oddanie go pod dozór kuratora , który będzie kontrolował jego zachowanie , a zwłaszcza wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego , do czego oskarżony zobowiązany ( art. 72 pkt 3 kk ) .

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok ( art. 437 § 1 kpk , art. 456 kpk ) . O kosztach obrony z urzędu orzeczono na podstawie art. 29 ust . 1 Ustawy z dnia 26.05.1982 r. Prawo o adwokaturze ( Dz. U. Nr 16 z 2002 r. , poz. 124 ze zm. w zw. z § 19 , 14 ust. 2 pkt 4 i 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. Nr 163 , poz. 1348 ze zm. ) . Oskarżonego zwolniono z kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze z uwagi na obciążenie go obowiązkiem alimentacyjnym ( art. 634 , 624 § 1 kpk ) .