Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Piątkowska-Bidas

Sędziowie: SO Magdalena Bajor-Nadolska (spr.)

SO Beata Piwko

Protokolant: protokolant sądowy Iwona Cierpikowska

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)w G.

przeciwko B. A.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 13 maja 2013 r., sygn. I C 89/13

zmienia zaskarżony wyrok w punkcie II (drugim) w ten sposób, że zasądza od B. A.na rzecz (...)w G.5024,84 (pięć tysięcy dwadzieścia cztery 84/100) złotych z ustawowymi odsetkami od 26 września 2012 roku.

II Ca 1294/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 13 maja 2013 roku Sąd Rejonowy w Kielcach zasądził od pozwanej B. A.na rzecz (...)w G.kwotę 5 583,24 złote z odsetkami od 26 września 2012 roku, a w pozostałej części powództwo oddalił.

Sąd Rejonowy ustalił stan faktyczny, z którego wynika, że pozwana zawarła z (...) Bankiem SA w W. umowę kredytu gotówkowego na kwotę 9 935,55 złotych i zobowiązała się do spłaty pożyczki w ratach wraz z odsetkami, w terminie do 12 maja 2011 roku. Wobec zaprzestania spłacania rat Bank wypowiedział umowę i w dniu 2 sierpnia 2010 roku wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, w którym wykazał zaległe zobowiązanie pozwanej. Przed wystawieniem tego tytułu pozwana zapłaciła na rzecz banku łącznie 4 490,01 złotych. W dniu 26 kwietnia 2011 roku między (...) Bankiem a powodem została zawarta umowa sprzedaży wierzytelności, obejmująca również wierzytelność Banku do pozwanej. Powód zawiadomił pozwaną o tym fakcie i wskazał konto, na które winna uiścić należność z umowy kredytu. W dniu 25 września 2012 roku w księgach rachunkowych powoda było wykazane zobowiązanie pozwanej na łączną kwotę 10 130, 21 złotych.

Sąd Rejonowy uznał żądanie za zasadne co do kwoty 5 583,24 złote, którą ustalił
w ten sposób, że kwotę zaległego kapitału ujawnionego w bankowym tytule egzekucyjnym na 7 196,20 złotych pomniejszył o niesporną kwotę 4 490,01 złotych, jaką na poczet spłaty kredytu uiściła pozwana. Ponadto Sąd Rejonowy nie uwzględnił dochodzonych kosztów windykacji w kwocie 380,75 złotych. Zdaniem Sądu Rejonowego wysokość ujawnionego kapitału budzi zastrzeżenia wobec faktu pobrania przez pozwaną kredytu na kwotę 7 400 złotych i spłacenia go w wysokości 4 490,01 złotych. Nie została wykazana też podstawa żądania kwoty 380,75 złotych.

Od tego wyroku powód wywiódł apelację. Zaskarżył wyrok w zakresie punktu II. tj. w części w jakiej powództwo zostało oddalone. Apelujący zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, iż pierwotnym kapitałem była kwota 7 400 złotych podczas gdy właściwą kwotą kapitału umowy kredytowej zawartej przez pozwaną była kwota 9 935,55 złotych. Powód wniósł o zmianę wyroku i zasądzenie łącznie kwoty 10 608,08 złotych względnie o uchylenie wyroku i przekazanie sądowi I instancji sprawy do ponownego rozpoznania z pozostawieniem temu sądowi orzeczenia o kosztach postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Słuszny jest zarzut apelacyjny dotyczący wadliwej oceny dowodów i tym samym naruszenia przepisów prawa procesowego w sposób mający wpływ na treść rozstrzygnięcia. Wadliwość ta dotyczy ustalenia wysokości zadłużenia pozwanej wobec powoda, jako nabywcy wierzytelności (...) Banku z tytułu umowy kredytu z nią zawartej. Niesporny jest fakt uiszczenia przez pozwaną na poczet pobranego kredytu kwoty 4 490,01 złotych, jednakże ta okoliczność nie mogła prowadzić do pomniejszenia dochodzonej przez powoda należności przez zaliczenie wpłat na poczet kapitału wykazanego w bankowym tytule egzekucyjnym. Sąd Rejonowy nie uwzględnił przy tym uprawnienia wierzyciela do zaliczenia świadczenia dłużnika na poczet związanych z długiem zaległości ubocznych (art.451§2k.c.). Nie było prowadzone postępowanie dowodowe na okoliczność w jaki sposób zostało rozliczone częściowe świadczenie pozwanej dlatego też Sąd Rejonowy nie mógł dokonać pomniejszenia wskazanego w pozwie kapitału. Pozwana nie twierdziła aby kapitał kredytu miał ulec zmniejszeniu o kwotę dokonanych przez nią wpłat.

Sąd Rejonowy niezasadnie uznał, że wysokość wykazywanego kapitału budzi wątpliwości z uwagi na pobraną przez pozwaną w tytułu umowy kredytu kwotę kapitału
w wysokości 7 400 złotych. Przy tym Sąd Rejonowy popadł w sprzeczność z poczynionymi ustaleniami, z których wynika, że umowa kredytu opiewała na kwotę 9 935,55 złotych.
Z treści umowy kredytu gotówkowego zwartej przez pozwaną z (...) Bankiemwynika, że Bank udziela kredytobiorcy kredytu gotówkowego na cele konsumpcyjne oraz opłacenie kosztów wskazanych w punktach 2,3,4 umowy, w kwocie 9 935,55 złotych, która obejmowała kapitał 7 400 złotych oraz opłaty z tytułów i w wysokości wskazanej w umowie. Pozwana miała do spłaty należność rozłożoną na 36 rat po 374,14 złotych (36x374,14=13469,04). Sam koszt całkowity kredytu został w umowie wskazany na kwotę
6 069,04 złotych (k. 20-23). Z tak skonstruowanej umowy wynika, że pozwana miała spłacić kwotę znacznie większą niż faktycznie pobrany kapitał 7 400 złotych. Wskazany
w pozwie kapitał kredytu na kwotę 7 196,20 złotych świadczy o pomniejszeniu kwoty kredytu 9 935,55 złotych o część świadczenia spełnionego przez pozwaną przed datą jego wystawienia, w pozostałej części zostało ono zaliczone na poczet odsetek, co podnosi w apelacji skarżący. Umowa cesji obejmowała kapitał we wskazanej wysokości i nie ulega on zmianie. Różnica w zadłużeniu pozwanej wynika natomiast z narastających odsetek ustawowych liczonych od tego kapitału.

Wskazane wyżej okoliczności przemawiają za uwzględnieniem apelacji i zasądzeniem dalszej kwoty 5 024,84 złote. Kwota ta nie obejmuje – słusznie niezasądzonych przez Sąd Rejonowy - należności związanych z windykacją długu (380,75 zł), wobec ograniczenia przez powoda żądania w postępowaniu apelacyjnym. Dodać należy, że powód wykazał swoje twierdzenia dokumentami, które nie budzą zastrzeżeń co do formy i stanowiły podstawę postępowania dowodowego. W pozostałym zakresie ustalenia Sądu Rejonowego oraz rozważania prawne są prawidłowe i zasługują na akceptację.

Mając na uwadze przytoczone okoliczności Sąd Okręgowy zmienił wyrok w części zaskarżonej (punk II. wyroku) na podstawie art. 386§1 k.p.c.

O kosztach nie orzeczono, bowiem apelujący nie zażądał ich zasądzenia, a zgodnie
z art. 98§1 koszty procesu podlegają zwrotowi na żądanie strony wygrywającej.

SSO B.Piwko SSO E.Piątkowska - Bidas SSO M.Bajor - Nadolska