Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kielcach

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 1044/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jędrzejowie z dnia 8 maja 2024 r., II K 481/21

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

J. C.

Ustalenia toru poruszania się obu uczestników wypadku.

Określenie okoliczności stanowiących przyczynę wypadku, jaki był najbardziej prawdopodobny sposób i tor poruszania się obu pojazdów po uwzględnieniu powypadkowego położenia tych pojazdów, a także umiejscowienia śladów rzeczowych po zdarzeniu oraz czy zachowanie obu kierujących pojazdami było prawidłowe, bądź nieprawidłowe i na czym one polegały.

Opinia uzupełniająca biegłych

R. L. i M. K.

Opinia biegłego B. C.

k. 379

k. 408-433, 464

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Opinia uzupełniająca ustna biegłych R. L. i M. K..

Opinia pisemna i ustna biegłego B. C..

Z opinii tej wynika, że poruszanie się obu uczestników ruchu po nie swoich pasach jezdni są równie uprawnione. Jednak biegli zwrócili uwagę na to, że nie ma racjonalnego wytłumaczenia by pojazd mechaniczny znajdował się na pasie ruchu rowerzysty chociaż jest to możliwe. Ponadto biegli wskazali, że prędkość jaką poruszał się oskarżony samochodem nie miała wpływu na zaistnienie wypadku, bo kierowca nie utracił kontroli nad pojazdem.

Z opinii tej wynika, że nie ma możliwości wyznaczenia torów poruszania się pojazdów bezpośrednio przed wypadkiem, ponieważ nie zostały ujawnione żadne ślady związane z oddziaływaniem kół pojazdów na podłoże. Biegły wskazał, że nie można wykazać i udowodnić oskarżonemu naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Natomiast pokrzywdzony jechał w nocy nieoświetlonym rowerem naruszył ogólne zasady ruchu drogowego oraz przepisy dotyczące ruchu rowerów. Opinia ta jest jasna, szczegółowa, precyzyjna i przekonywująca.

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Prokurator zaskarżył wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego. Wyrokowi temu zarzucił:

1.Rażące naruszenie prawa procesowego mającego istotny wpływ na treść

zaskarżonego wyroku, a to:

a)art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k. poprzez jego zastosowanie i bezzasadne oddalenie wniosku dowodowego prokuratora o dopuszczenie dowodu z kolejnej opinii zmierzającej do rekonstrukcji wypadku, ponieważ pomiędzy dotychczasowymi zachodzi sprzeczność, złożonego na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2024 roku jako zmierzającego do przedłużenia postępowania, w sytuacji gdy okoliczności, które miały być udowodnione mają istotne znaczenie dla ustalenia czy został popełniony czyn zabroniony i czy stanowi on przestępstwo, a które to wymagają wiadomości specjalnych w szczególności iż pomiędzy opiniami sporządzonymi w niniejszej sprawie zachodzi sprzeczność i w konsekwencji naruszenie art. 170 § 1 a k.p.k. w zw. z z art. 201 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji .gdy przepis ten wprost uniemożliwia oddalenie. wniosku dowodowego na podstawie art. Art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k.;

b) art. 410 k.p.k. przez pominięcie przy dokonywaniu ustaleń faktycznych istotnych okoliczności wynikających z uznanych za wiarygodne zeznań P. C., M. B., P. Ś., opinii biegłego T. S. i opinii z Politechniki L., a dotyczących prędkości z jaką w tamtym dniu przy panujących warunkach atmosferycznych można się było poruszać bezpiecznie i w konsekwencji nie ustalenie czy oskarżony dostosował czy też nie prędkość z jaką się poruszał do panujących na drodze warunków drogowych i czy zachowanie bezpiecznej prędkości także doprowadziło by do takich obrażeń ciała pokrzywdzonego, które zaskutkowały jego śmiercią w szczególności, iż niedostosowanie prędkości do warunków drogowych było jedną z przyczyn, która doprowadziła do wypadku lub co najmniej zwiększyła możliwość jego zaistnienia w tym powstania obrażeń ciała pokrzywdzonego w takim rozmiarze, iż spowodowały jego zgon, a więc Sąd nie rozpoznał wszystkich znamion wskazanych w akcie oskarżenia, a które to wskazują na popełnienie czynu przez oskarżonego, a brak odniesienia się przez Sąd w uzasadnieniu co do zachowania bezpiecznej prędkości uniemożliwia dokonanie merytorycznej kontroli w tym zakresie orzeczenia, co stanowi naruszenie art. 424 § l k. p. k, które ma wpływ na treść wyroku;

c) art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny opinii biegłego T. S. (2) polegające na bezpodstawnym uznaniu, iż opinia ta nie podlega uwzględnieniu w zakresie kategorycznego twierdzenia biegłego, że przyczyną wypadku było zachowanie oskarżonego, gdyż w ocenie sądu biegły nadmierną wagę przywiązał do miejsca położenia czapki w sytuacji gdy przy ustaleniu miejsca wypadku, znaczenie ma każdy element znajdujący się na drodze, a ponadto opinia ta jest rzetelna, biegły dokonał szczegółowych pomiarów, które w sposób spójny wyjaśnił oraz nie zawiera wewnętrznych sprzeczności i jest stanowcza, a ponadto znajduje odzwierciedlenie w pozostałym zebranym materiale dowodowym w sprawie takim jak położenie ciała, które znajdowało się na lewym pasie tak samo jak samochód oraz czapka;

d) art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny opinii z Politechniki L., polegającej na uznaniu, że opinia ta jest kompleksowa, spójna, logiczna, stanowcza podczas gdy prawidłowa analiza i ocena tego dowodu powinna prowadzić do wniosku, że wnioski wraz z uzasadnieniem ww. opinii są bardzo ogólne, nie zawierają żadnych konkretnych informacji, wyliczenia, opierają się na ogólnych założeniach, nie uwzględniają innych czynników, które mogłyby zwiększyć prawdopodobieństwo ustalenia toru jazdy samochodu oraz roweru przyjętej w wersji I bądź II.

2) w konsekwencji obrazy w.w przepisów postępowania zarzucił Sądowi

dopuszczenie się błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegającym na bezpodstawnym przyjęciu, że oskarżony J. C. nie popełnił zarzucanego mu czyni i nie naruszył w sposób nieumyślny zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego w konsekwencji czego doszło do wypadku w wyniku którego zginął P. S., w sytuacji gdy zebrane w sprawie dowody świadczą o sprawstwie oskarżonego, co w konsekwencji doprowadziło do bezpodstawnego zastosowania art. 5 § 2 k.pk i jego uniewinnienia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Za zasadny uznać należało zarzut naruszenia art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k. Błędnie uznał Sąd Rejonowy, iż wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodu z opinii przeprowadzenia rekonstrukcji wypadku zmierzałby do przedłużenia postępowania i na tej podstawie niezasadnie oddalił ten wniosek. Podkreślić bowiem należy, że wniosek dowodowy może zostać oddalony na podstawie art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k., kiedy w sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania. Wykorzystanie tej możliwości, której celem jest ograniczenie możliwości stron w zakresie przewlekania postępowania, nie może przesłonić celów postępowania karnego określonych w art. 2 k.p.k., w tym dążenia do dokonania prawdziwych ustaleń faktycznych, które mają stanowić podstawę wszelkich rozstrzygnięć. W art. 2 § 2 k.p.k. zawarta jest obowiązująca w procesie karnym zasada prawdy materialnej, która powszechnie uznawana jest za nadrzędną zasadę procesową. Zasada ta znalazła odbicie w treści art. 170 § 1a k.p.k. Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy uznać należało, iż w sprawie wobec różnych wniosków w opiniach biegłych T. S. (2) oraz R. L. i M. K. sąd odwoławczy dopuścił dowód z opinii biegłego B. C. celem przeprowadzenia rekonstrukcji wypadku.

Z opinii biegłego C. wynika, że przyczyn wypadku drogowego zaistniałego w dniu 16 stycznia 2021 r. w miejscowości W. należy dopatrywać w zachowaniu się jadącego rowerem marki S. P. S., poruszającym się po drodze publicznej w porze nocnej nieprawidłowo oświetlonym rowerem oraz nie ustąpieniu pierwszeństwa kierującemu samochodem S. (...) J. C.. Biegły wskazał, że kategoryczne i nie budzące żadnych wątpliwości wyznaczenie torów poruszania się pojazdów bezpośrednio przed wypadkiem nie jest możliwe, ponieważ nie zostały ujawnione żadne ślady związane z oddziaływaniem kół pojazdu na podłoże.

Samochód S. (...) w momencie zderzenia najprawdopodobniej jechał „środkiem drogi” kołami w koleinach natomiast rower jechał lewa kolejną bliżej lewej krawędzi jezdni patrząc w jego kierunku ruchu.

Zdaniem biegłego nie można wykazać i udowodnić kierującemu samochodem S. J. C. naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Natomiast kierujący rowerem jadąc po drodze publicznej rowerem nie spełniającym wymogów dotyczących warunków technicznych i wyposażenia zachował się nieprawidłowo – naruszył ogólne zasady ruchu drogowego oraz przepisy dotyczące ruchu rowerów.

Mając na uwadze powyższe należało dojść do wniosku, iż oskarżony swoim zachowaniem nie zrealizował przesłanek a z art. 177 § 2 k.k. albowiem nie można było bez uzasadnionych wątpliwości stwierdzić, iż naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym. Na uwadze mieć ponadto należy, że w celu przypisania sprawstwa takiego czynu, nie jest wystarczające ogólne stwierdzenie, że owe zasady zostały naruszone, gdyż niezbędnym jest wskazanie konkretnych zasad, którym oskarżony miał uchybić. Co więcej, musi być ustalony związek między naruszeniem przez takiego uczestnika ruchu określonej reguły bezpieczeństwa a zmaterializowaniem się samego zdarzenia, zaistnienia skutku. Jak wynika z materiałów sprawy pokrzywdzony jechał w porze nocnej nieprawidłowo oświetlonym rowerem w stanie nietrzeźwości (2,08 promila alkoholu we krwi), również na drodze na której poruszał się pokrzywdzony i oskarżony nie było żadnego oświetlenia. Ponadto z opinii biegłego C. wynika, że w przedmiotowym przypadku nie występowały wystarczające przesłanki nakazujące przewidywanie możliwość pojawienia się na jezdni nieoświetlonego, lub nieprawidłowo oświetlonego roweru, w szczególności biorąc pod uwagę warunki drogowe i atmosferyczne. Nadto prędkość około 60 km/h, którą poruszał się oskarżony przy prędkości dozwolonej do 90 km/h nie może być traktowana jako nadmierna i niedostosowana do warunków, w jakich ruchu się odbywał, jedynie dlatego, że doszło do najechania na nieprawidłowo oświetlona przeszkodę.

Prawidłowo ocenione zostały zeznania świadków P. C., M. B. i P. Ś.. Z zeznań tych świadków wynika, że nie byli naocznymi świadkami zdarzenia, pojawili się na miejscu wypadku po zdarzeniu. Ponadto z zeznań tych świadków wynika, że były trudne warunki pogodowe, na jezdni zalegał śnieg. Jednak biorąc pod uwagę opinię powołanego w postępowaniu odwoławczym biegłego C., zeznania te nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek nie jest zasadny. Zgromadzony materiał dowodowy, także uzupełniony przez sąd odwoławczy, potwierdza ustalenia sądu I instancji w zakresie braku podstaw do przypisania oskarżonemu zarzucanego mu czynu.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wskazano w rubryce 3.1. jednocześnie Sąd Okręgowy nie dopatrzył się uchybień podlegających rozpatrzenia z urzędu.

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt II i III

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze Sąd Okręgowy rozstrzygnął jak w pkt II wyroku, na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k. Obejmowały one zwrot wydatków oskarżonego z tytułu ustanowienia w sprawie obrońcy w postępowaniu odwoławczym. (zgodnie z przedłożonym spisem kosztów k. 462). Ponadto zgodnie z treścią art. 636 § 1 k.p.k. i art. 632 pkt 2 k.p.k. w razie nieuwzględnienia apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego, koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa, z wyjątkiem należności z tytułu adwokata w charakterze pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego (pkt III).

1.PODPIS

SSO Aleksandra Babilon – Domagała SSO Jan Klocek SSO Krzysztof Sajtyna

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Jędrzejowie z dnia 8 maja 2024 r., II K 481/21

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana