Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kielcach

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 1070/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 28 marca 2024 r., IX K 316/24

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

R. C.

ustalenie precyzyjnego stanu trzeźwości podsądnego, pomimo wykluczających się wyników badań w ciągu 54 minut

prawidłowe przeprowadzenie badań i wyników badań podczas użycia analizatorów

Opinia biegłego

Zeznania świadków P. F.

J. W.

k. 89

k. 110

k. 117

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Opinia biegłego G. L.

Zeznania świadków P. F. i J. W.

Z opinii tej wynika, że pierwsze dwa badania wykonano przy użyciu urządzenia A., w aktach brak jest w protokole wydruku pozwalającego na ustalenie trybu badania. Pomiar ten jest jednak niemiarodajny jeżeli chodzi o ustalenie ilości alkoholu etylowego w powietrzu wydychanym.

Dwa kolejne badania wykonano urządzeniem Alkometr A 2.0, w aktach brak jest wydruku pozwalającego na ustalenie czy badania zostały przeprowadzone prawidłowo tj. czy wdmuchana do urządzenie objętość była co najmniej 1.5 l oraz czy czas wdmuchania do urządzenia objętość była co najmniej 1,5 l oraz czas wdmuchiwania był co najmniej 3 sekundy, a także też czy wystąpiły błędy np. „zły wdech”. Dlatego biegły wskazał, że nie można ustalić, czy badanie analizatorem Alkometr A 2.0 było przeprowadzone prawidłowo, a tym samym czy uzyskane wyniki są miarodajne.

Biegły wskazał, że analizatory do badania powietrza wydychanego na zawartość alkoholu mają niepewność pomiarową ok. 0.01 – 0.03 mg/l.

Opinia ta była jasna, a jej wnioski końcowe były logiczne.

Z zeznań tych świadków wynika, że badanie było przeprowadzone prawidłowo. Świadek J. W. zeznał, że nie jest pewien w jakim trybie zostało przeprowadzone badanie. Zeznania tych świadków były spójne i logiczne.

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego zaskarżył wyrok w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi zrzucił:

1.  Obrazę przepisów postępowania tj:

- art. 410 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k. oraz art. 193 k.p.k. poprzez zaniechanie przeprowadzenia przez sąd pierwszej instancji dowodu z opinii biegłego, z zakresu toksykologii, albowiem w realiach

niniejszej sprawy zachodzą istotne wątpliwości i wzajemnie wykluczające się wyniki zakresie prowadzonych badań na obecność alkoholu wydychanym powietrzu przez podsądnego, zatem zachodzi okoliczność wymagająca zasięgnięcia opinii osoby posiadającej wiadomości specjalne, o czym szczegółowo w uzasadnieniu,

- art. 400 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k. oraz art. 193 k.p.k. w zw. z art. 87 k. w. poprzez zaniechanie przeprowadzenia opinii bieg/ego z zakresu toksykologii przez sąd pierwszej instancji, i oparciu rozstrzygnięcia na dowodach wzajemnie się wykluczających, w zakresie

pięciu badań stanu trzeźwości w ciągu 54 minut od podjęcia kontroli podsądnego, albowiem przy uwzględnieniu art. 5 §2 k.p.k. sąd pierwszej instancji winien rozpoznać sprawę jako czyn z art. 87 §1 kw. w zw. z art. 400 k.p.k. o czym szczegółowo w uzasadnieniu,

2.  Naruszenie prawa materialnego tj.

- art. 178a §1 kk w zw. z art. 4 k.p.k. i art. 5 § 2 k.p.k. w zw. z art. 6 EKPCz w zw. z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/343 w zw. z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP w zw. z art. 87 § 1 k. w. przez bezzasadne uznanie oskarżonego jako winnego i to pomimo niedających się usunąć wątpliwości bez wyjaśnienia sprzeczności w ramach przeprowadzonych badań stanu trzeźwości, przy uwzględnieniu faz przemian alkoholu w ustroju, a to skutkowało naruszeniem wprost zasady rzetelnego procesu w szczególności zgodnie z przywołaną dyrektywą rozstrzygania wszelkich okoliczności faktycznych i prawnych na korzyść podsądnego. a finalnie poprzez zaniechanie przyjęcia podstawy prawnej orzekania art. 87 §1 kw.

3. Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na zaniechaniu wyjaśnienia wątpliwości ległych u podstaw przeprowadzonych badań, w tym zaniechaniu zasięgnięcia opinii biegłego w celu wyeliminowania sprzeczności w zakresie badania trzeźwości, a finalnie także niewątpliwego ustalenia czy podsądny w ramach przypisanego czynu pozostawał w stanie po spożyciu alkoholu czy nietrzeźwości, albowiem dowody przeprowadzone w czasie 54 minut wzajemnie się wykluczają, co wprost determinuje zakres orzekania w niniejszej sprawie.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja wywiedziona przez obrońcę oskarżonego pozwoliła na dokonanie kontroli instancyjnej zaskarżonego wyroku, a co za tym idzie na jego zmianę poprzez przyjęcia dopuszczenia się przez R. C. nie występku ale wykroczenia.

Nie ulega wątpliwości, że R. C. przed zdarzeniem spożywał alkohol oraz, że następnie będąc w stanie po spożyciu alkoholu prowadził samochód osobowy.

Pierwsze badanie trzeźwości o godz. 16. 50 wykazało 0,34 mg/l, drugie o 17.05 0, 34 mg/l, trzecie o godz. 17.27 0,24 mg/l, czwarte o godz. 17.29 0, 21 mg/l.

Sąd na etapie postepowania odwoławczego dopuścił dowód z opinii biegłego G. L. na okoliczność wykazania, czy w realiach sprawy oraz dowodów z dokumentów w szczególności w zakresie przeprowadzonych badań trzeźwości, możliwym jest ustalenie precyzyjnego stanu trzeźwości podsądnego, pomimo wykluczających się wyników badań w ciągu 54 minut i czy zachodzą przesłanki skutkujące popełnieniem znamion czynu zabronionego z art. 178 § 1 k.k. czy art. 87 § 1 k. w.

Z opinii tej wynika, że pierwsze dwa badania wykonano przy użyciu urządzenia A., w aktach brak jest w protokole wydruku pozwalającego na ustalenie trybu badania. Pomiar ten jest jednak niemiarodajny jeżeli chodzi o ustalenie ilości alkoholu etylowego w powietrzu wydychanym.

Dwa kolejne badania wykonano urządzeniem Alkometr A 2.0, w aktach brak jest wydruku pozwalającego na ustalenie czy badania zostały przeprowadzone prawidłowo tj. czy wdmuchana do urządzenie objętość była co najmniej 1.5 l oraz czy czas wdmuchania do urządzenia objętość była co najmniej 1,5 l oraz czas wdmuchiwania był co najmniej 3 sekundy, a także też czy wystąpiły błędy np. „zły wdech”. Dlatego biegły wskazał, że nie można ustalić, czy badanie analizatorem Alkometr A 2.0 było przeprowadzone prawidłowo, a tym samym czy uzyskane wyniki są miarodajne.

Biegły wskazał, że analizatory do badania powietrza wydychanego na zawartość alkoholu mają niepewność pomiarową ok. 0.01 – 0.03 mg/l.

Końcowo biegły wskazał, że nie można w sposób nie budzący wątpliwości wykazać aby R. C. znajdował się w stanie nietrzeźwości. Dopiero po ustaleniu, że pomiary analizatorem A. I. były przeprowadzone w trybie automatycznym, a badania analizatorem A. A 2.0. były miarodajne, to ich wyniki mogą wskazywać u oskarżonego na fazę równoważenia się stężeń, a następnie na fazę eliminacji alkoholu.

Sąd odwoławczy dopuścił dowód z przesłuchania świadków P. F. i J. W. na okoliczność sposobu przeprowadzenia badań i wyników tych badań.

Świadek P. F. zeznała, że gdyby był błąd w wydychanym powietrzu, to nie wyświetlił by się wynik. Jednak skoro pojawił się wynik, to badanie został przeprowadzone prawidłowo.

Świadek J. W. zeznał, że nie jest pewien, ale tryb nadania nie był trybem pasywnym. Gdyby badanie było w trybie pasywnym to wpisałby to do protokołu.

Sąd również dopuścił dowód z informacji III Komisariatu Policji czy urządzenie alkosensor 4 użyte w dniu 14 lutego 2024 r. posiada zarejestrowany wynik z godz. 16. 50 i 17.05 , a jeśli tak to wskazanie czy badanie przeprowadzono w trybie auto czy manualnym i jaki odnotowano czas wydechu. Komisariat III Policji odpowiedział, że nie posiada zarejestrowanych wyników z dnia 14 lutego 2024 r., a najstarszy wynik pochodzi z dnia 23 grudnia 2024 r.

Badanie było wykonane przy dwóch różnych urządzeń. Jak już wskazano powyżej z opinii biegłego wynika, że analizatory do badania powietrza wydychanego na zawartość alkoholu mają niepewność pomiaru rzędu 0,01 – 0,03 mg/l. Ponadto nie jest pewne czy pierwsze badanie zostało przeprowadzone prawidłowo i w jakim trybie auto czy manualnym. Jak wskazał biegły takie badanie było by miarodajne, gdyby było przeprowadzone w trybie auto.

Brak możliwości jednoznacznego ustalenia, w oparciu o dostępne i ujawnione dowody, stanu faktycznego to nic innego jak stan „wątpliwości których nie usunięto w postępowaniu dowodowym”, do których powinna mieć zastosowanie reguła określona w art. 5 § 2 k.p.k. Stan dowodowy nie pozwalał bowiem na poczynienie jednoznacznych ustaleń, które pozwoliłyby na pełną realizację zasady prawdy materialnej.

W tej sytuacji kierując się dyrektywą wskazaną w art. 5 § 2 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.w. przyjąć najkorzystniejszą dla oskarżonego opcję, tzn., że w chwili czynu znajdował się on w stanie po użyciu alkoholu, o jakim mowa w art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Zgodnie z tym przepisem stan po użyciu alkoholu zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do stężenia we krwi od 0,2 promila do 0,5 promila alkoholu albo obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg do 0,25 mg alkoholu w 1 dm ³.

Spowodować to musiało w konsekwencji zmianę wyroku.

Wniosek

1.  zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego,

2.  obciążenie kosztami Skarb Państwa w tym kosztami obrony z wyboru wg. Przedstawionych spisów kosztów ,

3.  rozpoznanie sprawy w postępowaniu wykroczeniowym,

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego nie można było przypisać oskarżonemu sprawstwa zarzucanego mu czynu. W ocenie Sądu Okręgowego wnioskowanie Sądu I instancji było zbyt daleko idące i dlatego nie zasługiwało na aprobatę. Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwalał na przypisanie R. C. popełnienie wykroczenia z art. 87 § 1 k. w.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

świadczenie pieniężne, koszty sądowe

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Uzasadnienie rubryka 3.1.

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego zmieniono w te sposób, że:

1.  w ramach zarzucanego R. C. czynu uznano go za winnego tego, że w dniu 14 lutego 2024 w K. w ruchu lądowym, prowadził pojazd mechaniczny marki B. o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, co stanowi wykroczenie z art. 87 § 1 k. w. i za to na podstawie art. 87 § 1 k.w. i art. 24 § 1 k.w. i wymierzył obwinionemu karę grzywny w rozmiarze 2500 zł,

2.  na podstawie art. 82 § 3 k.p.w. zaliczył obwinionemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w dniu 14 lutego 2024, przyjmując jeden dzień zatrzymania za równoważny grzywnie w kwocie 200, 00 zł

3.  na podstawie art. 87 § 3 k. w. i art. 29 § 1 k. w. orzekł względem obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenie pojazdów mechanicznych na okres 1 roku i 2 miesięcy,

4.  na podstawie art. 29 § 4 k. w. zaliczył obwinionemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy do dnia 14 lutego 2024 r.

Zwięźle o powodach zmiany

Zmiana zaskarżonego wyroku jest konsekwencją przyjęcia, że R. C. dopuścił się wykroczenia a nie zarzucanego mu występku. W tej sytuacji podstawy rozstrzygnięcia w zakresie kary i środka karnego musiały opierać o przepisy kodeksu wykroczeń.

Za celowe uznano orzeczenie kary grzywny.

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt III

Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 250 zł tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Na kwotę tą złożyła się opłata 250 zasądzona na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 655, poz. 2600).

Sąd zwolnił R. C. z pozostałych kosztów za postępowanie odwoławcze.

1.PODPIS

SSO Jan Klocek