Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kielcach

UZASADNIENIE dotyczące oskarżonego T. S. (1)

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 1229/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 5 kwietnia 2024 roku w sprawie II K 82/23

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.Wnioski

☐

Uchylenie

☒

Zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. Obrońca oskarżonego T. S. (1) wyrokowi zarzucił rażącą niewspółmierność – surowość wymierzonych oskarżonemu T. S. (1) kar jednostkowych 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kar 1 roku pozbawienia wolności, w konsekwencji karę łączną 2 lat i 2 miesięcy poprzez uznanie, że kara ta będzie adekwatną reakcją karną na zachowanie oskarżonego i wystarczającym środkiem dla osiągnięcia wobec niego celów wychowawczych, nadto, że kara ta stanowić będzie dostateczną dolegliwość za popełnione przestępstwo oraz spełni swe cele również w zakresie prewencji ogólnej, podczas gdy przy ustalaniu wymiaru tejże kary sąd I instancji niedostatecznie uwzględnił istotne okoliczności łagodzące zachodzące w stosunku do oskarżonego T. S. (1) takie jak: właściwości i warunki osobiste sprawcy, przyznanie się oskarżonego do zarzucanych mu czynów, wyrażenie skruchy, uprzednia niekaralność oskarżonego oraz fakt, iż od popełnienia przestępstwa upłynął okres kilku lat, a najważniejsze cele kary wobec T. S. (1) już zostały spełnione.

2. Prokurator zarzucił rażącą niewspółmierność jednostkowych kar pozbawienia wolności za przypisane mu w punktach XXXI, XXXIII, XXXV przestępstwa i tym samym kary łącznej w punkcie XXXVIII wskutek przydania nadmiernej rangi okolicznościom dotyczącym dotychczasowego sposobu życia skazanego i niewystarczającego uwzględnienia jego zaangażowania w przestępny poceder, w tym motywacji i sposobu działania oraz społecznej szkodliwości czynów, co sprawia, że orzeczone kary w zakresie społecznego oddziaływania, a także celów zapobiegawczych, które mają osiągnąć w stosunku do oskarżonego są za niskie, a konieczność ich miarkowania przy orzekaniu i uwzględnianiu podjętych przemyślanych, a więc zaplanowanych, a bezrefleksyjnych działań przemawia za wymierzeniem wobec wspomnianego surowszych kar jednostkowych, co winno mieć również należyte odzwierciedlenie – przy przyjęciu zasady asperacji – w wysokości wymierzonej kary łącznej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jak zaznaczono powyżej zarzut sformułowany w apelacji obrońcy oskarżonego T. S. (1) był niezasadny. Wbrew twierdzeniom zawartym w apelacji Sąd Rejonowy uwzględnił istotne okoliczności łagodzące takie jak właściwości i warunki osobiste, wyrażoną skruchę i przyznanie się do winy nadając temu ostatniemu aspektowi nadmierne znaczenie w sytuacji znalezienia przez organy ścigania broni. Także nadmiernego znaczenia nadał dotychczasowej niekaralności oskarżonego i przez to wymierzył kary za trzy przestępstwa, o znacznym stopniu społecznej szkodliwości, bądź to w minimalnym ustawowo przewidzianym rozmiarze, bądź w dolnych granicach. W tych okolicznościach nie sposób stwierdzić, że wymierzone kary jednostkowe oraz oparta na nich kara łączna raziły surowością. Mówiąc o rażącej niewspółmierności należy wykazać znaczną dysproporcję między wymierzoną karą, tudzież wymierzonymi środkami karnymi, a taką represją, która powinna być wymierzona z uwagi na stopień zawinienia i społecznej szkodliwości czynów. Zarzut rażącej niewspółmierności jest zasadny o ile wymiar i rodzaj sankcji za czyny wprawdzie mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, ale nie uwzględnia w sposób właściwy okoliczności dotyczących sądowego ich wymiaru, o jakich mowa w art. 53 -56 kodeksu karnego.

W odniesieniu do oskarżonego, przez pryzmat apelacji obrońcy, taka sytuacja nie zaistniała. Ilość broni oraz jej istotnych części zabezpieczona u oskarżonego, a także handlowanie nią czyni działania oskarżonego T. S. (1) przestępstwami o bardzo wysokim stopniu społecznej szkodliwości, wobec czego nie można uznać, że wymierzone kary były nadmiernie surowe. To samo dotyczy środka karnego orzeczonego na podstawie art. 45 § 1 kk, który jedynie pozbawił oskarżonego bezprawnie uzyskanej korzyści z przestępczego procederu.

Z powyższych względów żądanie zawarte w apelacji obrońcy, zmierzające do złagodzenia kar jednostkowych i kary łącznej nie mogło być uwzględnione, lecz wprost przeciwnie częściowo na uwzględnienie zasługiwała apelacja prokuratora, wskazująca także na rażącą niewspółmierność kary, tyle że w aspekcie jej bezzasadnej łagodności. Zgodzić należy się z prokuratorem, co do zasady, że orzeczone kary nie dają efektu trafnej reakcji karnej uwzględniającej wszystkie dyrektywy sądowego wymiaru kary. Wymiar zwłaszcza kary za przestępstwo opisane w punkcie XVII aktu oskarżenia, za które w punkcie XXXIII wyroku wymierzono kary jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności oraz wymiar kary łącznej należało uznać za nieadekwatny. Nie może być uznana za sprawiedliwą kara jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności za handel bronią palną. Jest to czyn o szczególnym stopniu społecznej szkodliwości. Dlatego argumentacja Sądu Rejonowego, że wymiar kary w takim rozmiarze spełnia wszystkie cele, w tym w zakresie prewencji indywidulanej oraz społecznego oddziaływania kary nie przekonuje. W związku z tym należało uwzględnić częściowo zarzuty zawarty w apelacji prokuratora i zaostrzyć wymiar kary za to przestępstwo, a w konsekwencji wymiar kary łącznej.

Wniosek

1.Obrońca oskarżonego T. S. (1) wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu T. S. (1) łagodniejszej kary oraz wniósł o zwolnienie oskarżonego w całości z kosztów postępowania apelacyjnego.

2. Prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec T. S. (1) za przypisane mu w punktach XXXI, XXXIII, XXXV wyroku przestępstwa odpowiednio kar jednostkowych w wymiarze: za czyn z punktu XVI aktu oskarżenia kary 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z XVII aktu oskarżenia kary 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z punktu XVIII kary 2 lat pozbawienia wolności i orzeczenie kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

1. Żądanie zawarte w apelacji obrońcy oskarżonego nie zasługiwało na uwzględnienie, bowiem opierało się na zarzucie rażącej niewspółmierności – łagodności – wymierzonej kary, a skoro zarzut apelacyjny nie potwierdził się to wniosek obrońcy należało traktować jako niezasadny.

2. W przeciwieństwie do tego częściowo należało uwzględnić wniosek prokuratora, bowiem wymierzona kara za przestępstwo handlu bronią była niewspółmiernie łagodna, dlatego należało ją zaostrzyć, przez co w konsekwencji podwyższeniu podlegała także łączna kara pozbawienia wolności.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Uznając częściowo zasadność apelacji prokuratora sąd okręgowy zmienił wobec oskarżonego T. S. zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchylono zaskarżone orzeczenie w zakresie wymierzonej kary łącznej pozbawienia wolności i zaliczenia na poczet kary łącznej okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie. Jak wcześniej wspomniano wymierzoną w punkcie XXXIII wyroku karę pozbawienia wolności podwyższono do dwóch lat, a karę łączną pozbawienia wolności wymierzono na nowo w rozmiarze trzech lat. Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary łącznej zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie.

Zwięźle o powodach zmiany

Zmianie podlegała wymierzona oskarżonemu T. S. (1) w punkcie XXXIII zaskarżonego wyroku kara pozbawienia wolności do dwóch lat. Sąd odwoławczy uznał, że łączna kara pozbawienia wolności powinna podlegać zaostrzeniu, bowiem jej wcześniejszy wymiar ukształtowany przez sąd rejonowy, na poziomie dwóch lat i dwóch miesięcy, przy wykorzystaniu w znacznej mierze zasady absorpcji nie odzwierciedla wymiaru kar jednostkowych za przestępstwa o wysokim stopniu społecznej szkodliwości. Dlatego kierując się treścią art. 85 § 1 kk oraz art. 86 § 1 kk sąd odwoławczy ukształtował tą karę w rozmiarze trzech lat uznając, że kara ta nie stwarza większych dolegliwości od tych, które wiązałyby się z kolejnym wykonaniem poszczególnych kar i stanowi całościową, syntetyczną ocenę zachowań oskarżonego T. S. (1), będącą właściwą i celową z punktu widzenia prewencyjnego reakcją na popełnione czyny.

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

Apelacja wywiedziona na rzecz oskarżonego wywołała określone koszty sądowe, a skoro nie została uwzględniona to zgodnie z art. 634 kpk i art. 626 § 1 kpk i art. 636 § 1 kpk kosztami tymi należało obciążyć oskarżonego T. S. (1). W obrębie tych kosztów sądowych ujęto na nowo opłatę za obie instancje od wymierzonej kary, zgodnie z art. 10.1. ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych.

1.PODPIS

SSO Renata Broda SSO Jan Klocek SSO Anna Szeliga

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana