Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kielcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Nowak

Sędziowie: SO Zbigniew Karamara (spr.)

SR del. Grzegorz Iwoła

Protokolant: st.sekr.sądowy Anna Niebudek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Jerzego Kraski

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2013 roku

sprawy K. K.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a § 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 18 czerwca 2013 roku sygn. akt XII K 226/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.  uchyla rozstrzygnięcia z pkt II i IV o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności oraz orzeczeniu kary grzywny;

2.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty za obie instancje;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 20 (dwadzieścia) złotych tytułem wydatków za II instancję;

Sygn. akt IX Ka 1337/13

UZASADNIENIE

K. K.został oskarżony o to, że w dniu 8 grudnia 2012 roku w B.gm. M.prowadził w ruchu lądowym pojazd marki O. (...)o nr rej. (...)znajdując się w stanie nietrzeźwości 1.01 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio skazanym prawomocnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia
30 października 2012 roku sygn. akt XII K 1004/12 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i w okresie obowiązywania wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów orzeczonego na okres 1 roku na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach
o sygn. akt XII K 1004/12,

tj. o przestępstwo określone w art. 178 a § 4 kk

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 18 czerwca 2013r. w sprawie XII K 226/13 orzekł co następuje:

I.  uznał K. K. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, stanowiącego przestępstwo z art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierzył mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 i 4 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego K. K. w punkcie I wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił ustalając okres próby na 4 lata;

III.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 43 § 1 kk orzekł wobec K. K. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat;

IV.  na podstawie art. 71 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk orzekł wobec oskarżonego K. K. karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych;

V.  na podstawie art. 49 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego K. K. świadczenie pieniężne w kwocie 1000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej;

VI.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócić właścicielowi stacji paliw S. B. płytę z nagraniem z monitoringu opisaną w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/63/13 na k. 54 akt sprawy;

VII.  na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego K. K. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 987,40 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego K. K. zaskarżył prokurator, który na podstawie art. 427 § 1 i 2 kpk i art. 438 pkt
4 kpk wyrokowi temu zarzucił:

rażącą niewspółmierność kary 5 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego K. K. poprzez warunkowe jej zawieszenie na okres próby 4 lat wynikające z przecenienia okoliczności łagodzących w postaci podjęcia przez oskarżonego leczenia odwykowego, uczęszczanie na spotkania grupy AA, a także fakt, iż jest on studentem i niedocenienie okoliczności przeciwko takiemu rozstrzygnięciu, tj. uprzednia karalność, wysoka wartość stężenia alkoholu

i wniósł o

zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie K. K. warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności i rozstrzygnięć z tym związanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna.

Na wstępie zauważyć należy, iż skarżący nie kwestionuje ustaleń sądu orzekającego odnośnie przebiegu zdarzenia będącego przedmiotem osądu, przyjętej przez Sąd zasady odpowiedzialności oskarżonego za zarzucany mu czyn, jak i samej oceny stopnia zawinienia oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu. Akcentuje zaś, że w realiach sprawy Sąd przecenił ustalone w sprawie okoliczności łagodzące co skutkowało, że orzeczona w sposób uczyniony przez Sąd kara nie jest adekwatna do popełnionego czynu i istniejących okoliczności w charakterze obciążającym. Z tą ogólną tezą skarżącego należy się zgodzić wskazując przede wszystkim na fakt, że w przypadku oskarżonego K. K. brak jest podstaw do uznania że zachodzi ogólna przesłanka z art. 69 § 1 kk do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności pozwalającej uznać, że będzie to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotu do przestępstwa. Nie negując faktu, na jaki powołuje się sąd, iż oskarżony zrozumiał swoje dotychczasowe naganne zachowanie - o czym ma świadczyć podjęcie terapii antyalkoholowej - w tym niemniej sama ta okoliczność nie daje podstaw do twierdzenia, że daje ona gwarancję, iż w przyszłości nie popełni od ponownie przestępstwa. To, że oskarżony ma problemy z alkoholem, było dla niego wszak oczywiste skoro już uprzednio był skazany za przestępstwo prowadzenia pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości. Co więcej przecież wyrok za to uprzednio popełnione przestępstwo w sprawie XII K 1004/12 zapadł w dniu 30 października 2012r., a aktualnego czynu dopuścił się już w dniu 2 grudnia 2012r. co świadczy wręcz, że nie jest on w stanie w sposób trwały wyciągać pozytywnych wniosków z dotychczasowego negatywnego trybu życia. Wręcz można mówić o jego utrwalonym już lekceważącym podejściu do przestrzegania norm prawnych. Świadczą o tym także okoliczności popełnienia przedmiotowego czynu, gdzie wszak przebywa on na spotkaniu towarzyskim, gdzie całą noc spożywał on alkohol, by następnie bez racjonalnych przesłanek i bez pozwolenia właściciela samochodu, wziąć go i jechać kierując w stanie istotnego stanu nietrzeźwości. Już więc tu tylko w skrócie przywołane elementy przedmiotowe czynu przemawiają za potrzebą stosowania wobec oskarżonego środków oddziaływania wychowawczego o charakterze izolacyjnym jakim jest kara pozbawienia wolności w jej wymiarze bezwzględnym.

Zdaniem sądu odwoławczego nie sprzeciwia się takiemu rozstrzygnięciu wskazywana przez sąd orzekający okoliczność w postaci wyrażonej przez oskarżonego chęci kontynuowani studiów, bowiem te może ukończyć niezależnie od odbycia kary. Wskazać przy tym należy, iż oskarżony - mówiąc kolokwialnie - podejmując decyzję o kierowaniu samochodem w stanie nietrzeźwości musiał się liczyć z ewentualnymi konsekwencjami swego czynu, które także mogą oddziaływać na jego edukację. Tu tylko ubocznie zasygnalizować można, iż oskarżony pobiera naukę w systemie zaocznym i fakt odbycia kary pozbawienia wolności w rozmiarze orzeczonym nie będzie w istotny sposób wpływał na tok jego studiów. Wreszcie podkreślić też należy, iż potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa sprzeciwiają się temu by uznać, że kara pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego z jej warunkowym zawieszeniem wykonania odebrana została jak o sprawiedliwa przy uwzględnieniu sposobu działania oskarżonego i okoliczności popełnienia czynu oraz stopnia jego nietrzeźwości. Dlatego też mając na uwadze podniesioną wyżej argumentację zaskarżony wyrok należało zmienić w oparciu o przepis art. 437 § 1 kpk w sposób wskazany w sentencji.

Orzeczenie o kosztach postępowania odwoławczego oparto na podstawie art. 635 kpk w zw. z art. 627 kpk.

SSO Zbigniew Karamara SSO Tomasz Nowak SSR del. Grzegorz Iwoła

AM