Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Kielcach

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IXKa (...)

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok S .Rejonowego w Opatowie z dnia 20 września 2024 sygn. akt II K 194 /24

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obrazy prawa materialnego tj art. 66 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zrzut nie zasługiwał na uwzględnienie. Obraza prawa materialnego ma miejsce wówczas, gdy sąd orzekający dokona błędnej subsumpcji tj zastosuje niewłaściwy przepis kodeksu karnego do poczynionych ustaleń faktycznych. Obrazę będzie stanowić też niezastosowanie przepisu, który musiał być zastosowany poprzez jego pominięcie. Tak sformułowany w apelacji zarzut naruszenia prawa materialnego nie mógł zostać uwzględniony. Przepis art. 66 kk nie jest przepisem obligatoryjnie stosowanym . Oznacza to ni mniej ni więcej , że sąd może go zastosować ale nie musi bo z przepisu nie wynika , aby miał on charakter obligatoryjny. W przypadku jego niezastosowania nie można zatem zarzucać obrazy prawa materialnego. Jeżeli sąd mógł go zastosować ale nie musiał to tym samym nie doszło do obrazy wskazanego przepisu art. 66 kk. Zarzut należało zatem uznać za nietrafny. Ubocznie w tym miejscu należy stwierdzić, że obrońca uzasadniając potrzebę warunkowego umorzenia postępowania powołał szereg argumentów , które nie mogły mieć znaczenia dla wyrokowania a to : powołanie się na zawód jaki oskarżony wykonuje, przebieg dotychczasowej kariery zawodowej, incydentalny charakter zdarzenia mimo, że takiego charakteru wcale ono nie miało, pozostawanie oskarżonego na zwolnieniu lekarskim po zaistniałym wypadku motocyklowym . Podobnie rzecz się ma jeśli chodzi o powołanie się przez obrońcę na brak natężenie złej woli i agresywnej postawy. Te ostatnie argumenty nie znajdują odzwierciedlenia w faktach. Z materiału dowodowego jednoznacznie wynikało, że oskarżony był nieustępliwy. Nie działały na niego, żadne argumenty, w tym także osoby trzecie a nawet i funkcjonariusze policji. Nie chciał dobrowolnie uwolnić pokrzywdzonej. O agresji świadczy zaś to w jaki sposób potraktował pokrzywdzoną i jak się do niej odnosił.

Kolejny zarzut wymierzenia rażąco niewspółmiernej kary uległ dezaktualizacji a to wobec zmiany treści zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności i uwolnienie oskarżonego od przestępstwa znęcania.

Z opisu czynu przypisanego w pkt II a to przestępstwa z art. 207 par. 1 kk wynika, że nie zostały zawarte w nim wszystkie ustawowe znamiona przestępstwa. Z treści tego przepisu wynika, że przestępstwo znęcania ograniczone jest tylko i wyłącznie do osoby najbliższej lub innej osoby pozostającej w stały lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy. Z przepisu art. 413 par. 2 pkt. 1 kpk wynika, że czyn przypisany w wyroku musi być dokładnie opisany. Tym samym musi on zawierać wszystkie ustawowe znamiona przestępstwa. Tymczasem z opisu czynu i zarzucanego i przypisanego wynika jedynie, że oskarżony miał znęcać się nad A. S. (1). Nie wynika natomiast, czy była to dla niego osobą najbliższa czy też pozostająca w stałym lub przemijającym stosunku zależności. W tym stanie rzeczy należało uznać, że skoro czyn w swoim opisie nie zawiera ustawowych znamion to nie stanowi przestępstwa znęcania. Brakujących znamion nie można dokooptować do jego opisu w sytuacji, gdy wyrok został zaskarżony jedynie na korzyść oskarżonego. Nie ma znaczenia przy tym to czy brakujące znamiona wynikają z część motywacyjnej wyroku. Wobec powyższego na zasadzie art. 399 par. 1 kpk czyn oskarżonego należało zakwalifikować z innego przepisu ustawy karnej a mianowicie z art. 217 par 1 kk w zb z art. 216 par 1 kk w zw z art 11 par 2 kk. Przestępstwo znęcania jest przestępstwem trwałym zazwyczaj trwającym w pewnym okresie czasu i przestępstwem wieloskładnikowym. Na to przestępstwo składają się bowiem inne czyny tj m.in zniewagi, naruszenie nietykalności cielesnej i np. powodowanie uszkodzeń ciała , z których każde stanowić może odrębny czyn - odrębne przestępstwo. W sytuacji wyeliminowania art. 207 par. 1 kk wskutek braku jego ustawowych znamion organ procesowy winien w pierwszej kolejności rozważyć czy w ramach zarzucanego czynu można skazać za któreś z przestępstw wchodzących w w skład znęcania. To wynika bowiem z treści art. 399 par. 1 kk. Stosując się do nakazu płynącego z tego przepisu sąd odwoławczy dokonał zmiany kwalifikacji prawnej czynu na art.217 par. 1 kk w zb z art. 216 par. 1 kk w zw z art. 11 par. 2 kk. Przestępstwa tego polegającego na znieważaniu i naruszaniu nietykalności cielesnej w sposób opisany w wyroku oskarżony dopuścił się wobec pokrzywdzonej w dniu 23 września 2023 a więc mieści się ono w ramach zarzutu znęcania i pierwotnie stanowiło ono jego element. Skazanie za to przestępstwo kumulatywnie kwalifikowane , którego szczegółowy opis zawarty jest w zeznaniach pokrzywdzonej oraz stenogramie nagrania nie jest wyjściem poza granice aktu oskarżenia. W pozostałym zakresie przy zmianie kwalifikacji prawnej zeznania A. S. nie są na tyle precyzyjne, aby można było skazać oskarżonego za tego rodzaju czyny w okresie od 13 marca do 23 września 2023 r.

Za to przestępstwo Sąd Okręgowy na zasadzie art. 217 par. 1 kk przy zastosowaniu art 11 par. 3 kk wymierzył oskarżonemu karę pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy uznając, że kara ta jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony obiektywnie rzecz biorąc nie miał żadnego powodu do tego, aby naruszać nietykalność cielesną pokrzywdzonej i jej godność poprzez znieważanie wulgarnymi słowami. Takie zachowanie jest nieadekwatne do zaistniałej sytuacji. W ten sposób oskarżony potraktował A. S. w sposób wysoce przedmiotowy i bezwzględny. Jego zachowanie cechuje się dużą determinacją . Spowodował u niej stan , roztrzęsienia emocjonalnego nad, którym trudno było jej zapanować co potwierdzają policjanci. Za okoliczność obciążającą należało potraktować fakt wielokrotnego znieważenia jako element przestępstwa kumulatywnie kwalifikowanego oraz determinację Uznano, że względy prewencji wymagają tego, aby orzec w stosunku do oskarżonego karę trzech miesięcy pozbawienia wolności a więc karę w dolnych granicach ustawowego zagrożenia gdyż tylko tak orzeczona kara będzie stanowiła przestrogę na przyszłość i powstrzyma oskarżonego przed podobnymi szachowaniami w przyszłości. Za okoliczność łagodzącą sąd potraktował fakt uprzedniej niekaralności oskarżonego.

Przy wymiarze nowej kary łącznej pozbawienia wolności za oba przestępstwa, za które oskarżony został skazany zgodnie z treścią przepisu art. 85a kk wzięto pod uwagę cele kary w zakresie oddziaływania społecznego a także i cele zapobiegawcze , które kara ma osiągnąć wobec oskarżonego. Kara siedmiu miesięcy pozbawienia wolności w pełni realizuje oba te cele i jest dostosowana swą rozpiętością do tego, aby oba te cele zostały osiągnięte w przyszłości. Przy jej wymiarze uwzględniono także związek podmiotowo przedmiotowy. Oba przestępstwa popełnione zostały w tym samym czasie, na szkodę tej samej osoby. Różnica polega na tym, że godzą one w różne dobra prawne i stanowią przestępstwa odmiennie kwalifikowane. Z uwagi na to, że prognoza społeczna jest dodatnia i oskarżony spełnia przesłanki z art. 69 par. 1 kk wykonanie orzeczonej kary łącznej warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat i na zasadzie art. 73 par. 2 kk oddano oskarżonego pod dozór kuratora.

Wniosek

o zmianę wyroku i warunkowe umorzenie postępowania ewentualnie o orzeczenie łagodniejszej kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

dywagacje zawarte w pkt. 3.1 stanowią jednocześnie odpowiedź na zarzut dotyczący rażącej niewspółmierności kary.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

w zakresie czynu przypisanego w pkt II tj przestępstwa z art. 207 par. 1 kk. Należało zastosować przepis art. 440 kpk, i rozpoznając apelację wyjść poza granice zaskarżenia

Zwięźle o powodach zmiany

przedstawiono w pkt. 3.1

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

kwota 1008 zł to koszty procesu wydatkowane na pełnomocnika przez oskarżycielkę posiłkową liczone w stawce minimalnej za dwa terminy rozpraw ( art. 636 par. 1 kpk )

IV

kwota 20 zł stanowi ryczałt za doręczenie wezwań za postępowanie odwoławcze zaś kwota 180 zł to opłata od orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności za obie instancje art. 634 kpk.

PODPIS

SSO Andrzej Ślusarczyk

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

w zakresie wymiaru kary za oba czyny

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana